Zasoby leśne

W lasach Nadleśnictwa Przedbórz, dominują siedliska borowe, na których głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna. Przeciętna zasobność drzewostanów wynosi 188 m3/ha, a przeciętny wiek drzewostanów to 50 lat.

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Ochrona lasu

Ochrona lasu wykorzystuje praktyczną wiedzę leśną o sposobach, środkach i czynnościach mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i stworzenia warunków do prawidłowego wzrostu i rozwoju lasów. Zadaniami ochrony lasu są: poznanie czynników chorobotwórczych, badanie przyczyn powstawania chorób lasu, opracowywanie sposobów likwidacji źródeł chorób lasu, prowadzenie profilaktyki i terapii leśnej.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu stanowi integralną część gospodarowania zasobami leśnymi. Zachowuje ścisły związek z innymi działami leśnictwa, realizuje cele hodowli, urządzania lasu oraz ochrony lasu.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie Planu Urządzenia Lasu, sporządzanego dla każdego nadleśnictwa na okres 10 lat. Wykonuje je Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plan Urządzenia Lasu zatwierdzany jest decyzją Ministra Środowiska.

Łowiectwo

Rozwój cywilizacyjny zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Lasy prywatne stanowią ok. 17 proc. lasów w Polsce. Ponad 70 proc. starostw powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych administracji Lasów Państwowych.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Lasy Nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Przedbórz lasy stanowią 47% powierzchni. Większość lasów (75%) to lasy stanowiące własność Skarbu Państwa należące do Nadleśnictwa Przedbórz. Pozostałe 25% to lasy stanowiące własność osób fizycznych. Wskaźnik lesistości w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Przedbórz jest znacznie wyższy od krajowego (29%).

Fakt zajmowania przez lasy niemalże połowy powierzchni zasięgu terytorialnego świadczy
o wypełnianiu przez nie znaczącej roli w kształtowaniu przestrzeni przyrodniczej regionu przedborskiego, w tym główną rolę pełnią lasy będące w zarządzie Nadleśnictwa Przedbórz.

Duża lesistość omawianego obszaru powoduje, że niewiele jest w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa małych kompleksów leśnych. Jedynie niecały 1% to działki do 5 ha. Prawie 86% zajmują duże kompleksy powyżej 500 ha.

Lasy Nadleśnictwa Przedbórz są lasami wielofunkcyjnymi- obok funkcji gospodarczych spełniają również funkcje ochronne, dydaktyczne, rekreacyjno - turystyczne, historyczne, ekologiczne, krajobrazowe i kulturowe. Uwzględniając powyższe można wyodrębnić trzy zasadnicze grupy lasu tj.: rezerwaty, lasy ochronne i lasy gospodarcze.

Lasy ochronne wraz z rezerwatami stanowią 27,2% powierzchni leśnej nadleśnictwa pozostałe 72,8% powierzchni gruntów leśnych zalesionych i niezalesionych, to wielofunkcyjne lasy gospodarcze.
 

W lasach Nadleśnictwa Przedbórz wyróżniono 18 typów siedliskowych lasu. Dominują tu siedliska borowe z których największy udział mają Bśw i BMśw.

Teren Nadleśnictwa jest zróżnicowany pod względem ukształtowania. Większość kompleksów leśnych położona jest w terenie równinnym, ale występują też znaczne sfałdowania terenu. Położenie nad poziom morza waha się od 185 m w dolinie rzeki Pilicy do 347 m n.p.m. w uroczysku "Góry". W części środkowej Obrębu Przedbórz na południe od miejscowości Przedbórz i Góry Mokre przebiega pasmo Przedborsko - Małogoskie. Na północy występuje "Diabla Góra" - 285 m n.p.m. Nadleśnictwo Przedbórz położone jest na obszarze zlodowacenia środkowopolskiego, w terenie urozmaiconym nieregularnie rozrzuconymi pagórkami moreny czołowej.