Wydawca treści
Historia Nadleśnictwa Przedbórz
Tereny Nadleśnictwa Przedbórz należą do najwcześniej zaludnionych i zagospodarowanych terenów Polski. Miejscowości takie jak: Przedbórz, Czermno, Fałków czy Skotniki były wielokrotnie odwiedzane przez królów polskich, przyjeżdżających tu na polowania i sądy.
Tereny Nadleśnictwa Przedbórz należą do najwcześniej zaludnionych i zagospodarowanych terenów Polski. Miejscowości takie jak: Przedbórz, Czermno, Fałków czy Skotniki były wielokrotnie odwiedzane przez królów polskich, przyjeżdżających tu na polowania i sądy.
Pierwsza udokumentowana wzmianka historyczna o Przedborzu pochodzi tzw. falsyfikatu trzemeszeńskiego oznaczonego datą 28 kwietnia 1145 r. i wspomina o istnieniu komory celnej związanej z przeprawą (brodem) na rzece Pilicy. Za czasów Kazimierza Wielkiego powstał kościół murowany i zamek obronny. W roku 1423 Władysław Jagiełło goszcząc w Przedborzu nadał ówczesnej wsi Lodzia (Łódź) prawa miejskie. Okres najazdu szwedzkiego spowodował zniszczenie zamku i znacznej części miasta. Z braku istnienia dużego przemysłu zaczął rozwijać się przemysł drobny i rzemiosło. W szczytowym okresie rozwoju (1913 r.) Przedbórz zamieszkiwało 9 tys. osób (obecnie 3,5 tys.).
Na szczególną uwagę zasługuje Muzeum Ludowe Ziemi Przedborskiej, zawierające szereg eksponatów dotyczących historii i kultury regionu.
Przed I Wojną Światową większość lasów obecnego obszaru Nadleśnictwa podlegała administracyjnie Nadleśnictwu Państwowemu Przedbórz z siedzibą w Tarasie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919r., lasy na tym terenie wchodziły w skład Nadleśnictwa Państwowego Przedbórz oraz częściowo Nadleśnictwa Państwowego Kurzelów.
W roku 1920, sporządzono dla lasów Nadleśnictwa Państwowego Kurzelów (obecnie Nadleśnictwo Włoszczowa) prowizoryczny plan gospodarczy, na bazie którego prowadzono gospodarkę leśną do roku 1930. W roku 1929, opracowano pierwszy gospodarczy definitywnego urządzania lasu na lata 1930-1940.
Okres II Wojny Światowej nie przyniósł poważniejszych strat w drzewostanach w obrębie Przedbórz. Brak jest jednak bliższych danych o prowadzonej gospodarce leśnej z tego okresu.
W latach 1939-1940 tereny Nadleśnictwa znane były z ożywionej działalności partyzanckiej i represji okupanta. Według miejscowych przekazów w lasach obrębu Reczków przebywał w jesieni 1939 r. odział partyzancki mjr Hubala. W roku 1944, w tym samym obrębie powstały duże straty w lasach, związane z budową umocnień nad Pilicą. Wojska niemieckie w tym celu wycięły całkowicie lub nadmiernie drzewostany znajdujące się w zasięgu pasa fortyfikacyjnego. Ponadto drzewostany te zostały, w pasie 20-50 jednostronnie okorowane, co przyczyniło się do obniżenia ich jakości technicznej.
Znaczne straty w drzewostanach powstały także w okresie powojennym. Spowodowane one były kradzieżą drewna niezbędnego przy odbudowie zniszczeń wojennych, grabieniem ściółki i wypasem bydła.
Po 1945 r. w skład Nadleśnictwa Przedbórz weszły lasy państwowe byłego Nadleśnictwa Państwowego Przedbórz oraz upaństwowionych lasów własności prywatnej.
Obecne granice Nadleśnictwa obowiązują od dnia 01.01.1981 r., zgodnie z Zarządzeniem Nr 30 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 10.12 1980 r., jako nadleśnictwo dwuobrębowe, z obrębami: Przedbórz i Reczków. Powierzchnia zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa wynosi około 513 km2.